| Nazwa | 4-Metylopentan-2-on | | Numer CAS | 108-10-1 | | Synonimy | metyloizobutyloketon, keton izobutylowo-metylowy, hekson, 4-metylopentanon-2 |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225;
Acute Tox. 4(*), inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
| | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary.
H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
| | Dodatkowe kody zwrotów | EUH066: Powtarzające się narażenie może powodować wysuszanie lub pękanie skóry.
|
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 83 mg/m3 | | NDSCh: | 200 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04372:2009
PiMOŚP 2001, nr 4(30) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 100,2
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: silny, ketonowy
Temperatura topnienia: -84,7°C
Temperatura wrzenia: 116°C
Temperatura zapłonu: 14°C
Temperatura samozapłonu: 475°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,2% obj.
- górna: 8,0% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,41% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 0,80 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,45
Prężność par:
- w temp. 20°C: 21,33 hPa
- w temp. 32,7°C: 39,2 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 28 g/m3
- w temp. 30°C: 53 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 1,7% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w wielu
rozpuszczalnikach organicznych | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 298,3°C
Ciśnienie krytyczne: 3,27 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3957
Lepkość w temp. 25°C: 0,542 mPa s
Ciepło właściwe: 1,92 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 355,3 J/g
- w temp. 20°C: 418,0 J/g
Ciepło spalania: -30,75 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 0,33-34,59 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 2080 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 34000 mg/m3
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, neurotoksyczna: działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy i uszkadza nerwy obwodowe.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary lub aerozol powodują przekrwienie spojówek, ból i łzawienie oczu, uczucie pieczenia i drapania w gardle, kaszel, duszność, a w wysokim stężeniu mogą spowodować skurcz oskrzeli. Wywołują ból głowy, splątanie, senność i śpiączkę.
Skażenie skóry powoduje jej zaczerwienienie, a dłuższy kontakt - oparzenie. Zatrucie
Drogą pokarmową wywołuje podrażnienie lub oparzenia przewodu pokarmowego: wymioty z domieszką krwi, bóle brzucha i biegunkę oraz zaburzenia świadomości, jak po narażeniu inhalacyjnym. W czasie wymiotów może dojść do zachłyśnięcia i zachłystowego zapalenia płuc.
Objawy zatrucia przewlekłego: mogą występować zaburzenia snu, zaburzenia trawienne, przewlekłe stany zapalne skóry (pokrzywka). Uszkodzenie nerwów obwodowych z zaburzeniami czucia. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, prep. Atrovent i deksametazon (do inhalacji), pyralgina (do podawania pozajelitowego).
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić lub wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen, najlepiej przez maskę. Można podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu (przez maskę). Jeżeli utrzymuje się duszność i stan spastyczny oskrzeli, podać deksametazon inhalacyjnie lub dożylnie hydrokortyzon. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Założyć na oparzenia jałowy opatrunek.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru, lokalizacji i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia konsultacji dermatologicznej lub chirurgicznej. W razie potrzeby podawać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę).
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie.
Pomoc lekarska:
Założyć stałą drogę dożylną. Podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką PR lub reanimacyjną z zapewnieniem pomocy chirurgicznej. |
|
|
|
|
