DIWINYLOBENZEN
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaDiwinylobenzen
Numer CAS1321-74-0
Synonimydiwinylobenzen techniczny, dietenylobenzen, winylostyren
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPSkin Irrit. 2 (Działanie drażniące na skórę), H315; Eye irrit. 2 (Działanie drażniące na oczy), H319;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe - narazenie jednorazowe), H335;
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zafrożenie przewlekłe) , H411;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeUwaga
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H315: Działa drażniąco na skórę.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P305 + P351: PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU:Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut.
P338: Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 50 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04369:2008
PiMOŚP 2003, nr 4(38)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 130,2
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna do jasnosłomkowej
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: poniżej -60 °C
Temperatura wrzenia: 195 °C (1013hPa)
Temperatura zapłonu: 69 °C
Temperatura samozapłonu: 460 °C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 1,6% obj.
- górna: 6,2% obj.
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 0,9 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,5
Prężność par w temp. 32,7 °C: ok. 1 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: nie miesza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: miesza się z rozpuszczalnikami organicznymi
Właściwości dodatkowe
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca i działająca depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy, skóra.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek, kaszel, ból i zawroty głowy, zaburzenia równowagi, senność, zaburzenia świadomości.

Skażenie skóry może wywołać ból i zaczerwienienie.

Skażenie oczu cieczą wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek.

Drogą pokarmową wywołuje ból brzucha, mdłości, wymioty i ogólne objawy jak w zatruciu drogą inhalacyjną.
Następstwem zatrucia może być uszkodzenie wątroby i obwodowego układu nerwowego (polineuropatia).

Objawy zatrucia przewlekłego: działanie drażniące na skórę, oczy i błony śluzowe. Przy długotrwałym narażeniu obserwuje się cechy uszkodzenia wątroby oraz układu nerwowego, a w wyniku wieloletniej ekspozycji na wysokie stężenia może wystąpić przewlekła choroba obturacyjna płuc.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej.
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na ryzyko skażenia oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić pilną konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany może sam wywołać u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE