Półmaski filtrujące do ochrony przed smogiem
Agnieszka Brochocka, Małgorzata Pośniak, Jolanta Skowroń
Komercyjnie dostępne półmaski filtrujące przeznaczone do ochrony przed smogiem nie spełniają wymagań ochrony przed aerozolami (pyłami, dymami), a tym bardziej przed substancjami chemicznymi występującymi w smogu; często nie są też oznakowane znakiem CE. W artykule podano wymagania prawne oraz przedstawiono podstawowe metody oceny skuteczności takiej półmaski, ponieważ ma ona być produktem bezpiecznym dla potencjalnego użytkownika. Omówiono wpływ konstrukcji półmaski na jej parametry ochronne i użytkowe. Ważne jest zastosowanie odpowiedniej półmaski filtrującej oznaczonej znakiem CE podczas występowania w powietrzu atmosferycznym smogu.
Preferencje strażaków w odniesieniu do odzieży spodniej i bielizny – wyniki badań ankietowych
Grażyna Bartkowiak, Pamela Miśkiewicz
Osoba wykonująca zawód strażaka narażona jest na działanie czynników gorących występujących pod postacią np. płomienia lub gorących przedmiotów i powierzchni, związanych ze środowiskiem pracy. W wyniku połączenia odzieży ochronnej i wysiłku fizycznego w gorącym mikroklimacie pracy powstaje niekorzystny stan hydrotermiczny pod odzieżą, wywołujący dyskomfort cieplny. Zwiększenie komfortu oraz bezpieczeństwa strażaków można uzyskać między innymi poprzez prawidłowo dobraną bieliznę/odzież spodnią, mając na uwadze wytworzenie jej z materiałów wspomagających odbieranie potu, pary wodnej i ciepła, ograniczającą akumulację ciepła.
W celu uzyskania informacji na temat odzieży spodniej i bielizny najczęściej stosowanej pod odzieżą ochronną oraz poznania preferencji i oczekiwań w tym zakresie, przeprowadzono badania ankietowe wśród strażaków, którzy podczas akcji przeciwpożarowych narażeni są na działanie czynników gorących.
Lęk i stres – jak radzą sobie z nimi policjanci? Wyniki badań własnych
Zofia Kardasz, Justyna Lorens
W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczących lęku jako aktualnego stanu bądź jako cechy osobowości, poziomu odczuwanego stresu oraz sposobów radzenia sobie z nim przez policjantów Wydziału Kryminalnego oraz Prewencji i Ruchu Drogowego. Założenia dotyczące celu badania wskazywały na wyższy poziom lęku i stresu u policjantów Wydziału Kryminalnego. Hipotezy te związane były z charakterem pracy mundurowych danego oddziału.
Na charakter owej specjalizacji służbowej wpływają warunki środowiskowe pracy, dynamiczność zmian, obecność czynników kryminogennych oraz waga zadań mających na celu zwalczanie przestępczości kryminalnej. Im więcej czynników zagrożenia, tym lepsze powinny być strategie zaradcze. Założenia te zostały potwierdzone. Policjanci Wydziału Kryminalnego wykazali się zadaniowym trybem rozwiązywania problemów i napięć, co zwiększa efektywność i skuteczność w wykonywanym zawodzie oraz zapobiega wypaleniu zawodowemu.
Ergonomia pracy a schorzenia narządu ruchu wśród lekarzy stomatologów
Natalia Kuciel, Iwona Demczyszak, Edyta Sutkowska, Michał Sokołowski, Justyna Mazurek, Katarzyna Kaczmarz, Jan Lurbiecki
Stomatolodzy w trakcie pracy narażeni są na wiele czynników wpływających negatywnie na stan układu ruchu. Głównym z nich jest statyczny charakter pracy spowodowany przyjmowaniem wymuszonej pozycji ciała.
Celem artykułu było wykazanie zależności pomiędzy stosowaniem zasad ergonomii w pracy zawodowej lekarzy stomatologów, a występowaniem schorzeń narządu ruchu. Ponadto ocenie poddano znajomość zasad ergonomii stomatologicznej w tej grupie. Na podstawie badań ankietowych przeprowadzonych wśród 79 stomatologów dokonano oceny znajomości i stosowania zasad ergonomii pracy oraz występowania dolegliwości w obrębie narządu ruchu. Jedynie 4% stomatologów robiło przerwę w pracy po każdym pacjencie, natomiast aż 18% pracowało bez przerw. Zdecydowana większość (84%) stomatologów podczas wykonywania zabiegu stomatologicznego przyjmowała pozycje siedzącą. Z asystą pracowała ponad połowa (54%) lekarzy stomatologów. Wśród osób, które odczuwają ból kręgosłupa w odcinku szyjnym ponad połowa, bo 54% osób pracowało w pozycji z szyją pochyloną w prawo.
Większość zasad ergonomii stosowana jest nieprawidłowo, dlatego powinny być one dopasowywane indywidualnie do konkretnego stomatologa, z uwzględnieniem jego możliwości fizycznych, geometrii środowiska pracy, zakresu wykonywanych czynności, a także osobistych upodobań.