W ramach profilaktycznej ochrony zdrowia pracownika na każdym pracodawcy spoczywa obowiązek zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Obejmuje on  nie tylko przestrzeganie ogólnie uznawanych norm w tym zakresie, lecz również indywidualnych przeciwwskazań związanych ze stanem zdrowia lub osobniczymi skłonnościami pracownika. Jednym z kluczowych elementów są badania lekarskie, których celem jest ustalenie zdolności do pracy w warunkach występujących na danym stanowisku.

Publikacja ma na celu przybliżenie pracodawcom oraz osobom kierującym pracownikami, obowiązków spoczywających na nich w związku z profilaktycznymi badaniami lekarskimi pracowników. Drugim celem jest zwrócenie uwagi pracownikom na ich obowiązki w związku z profilaktyką lekarską. Tekst publikacji uwzględnia zmiany przepisów odnoszące się do badań pracowników, które weszły w życie 1 kwietnia 2015 roku.

Przewlekła niewydolność żylna (PNŻ) jest najczęściej występującym u ludzi zespołem chorobowym naczyń kończyn dolnych, wywołanym niewydolnością zastawek żylnych. Gdy zastawki są uszkodzone, krew cofa się i zaczyna napierać na ściany naczyń. Naczynia poszerzają się i z biegiem lat zalegająca krew żylna wywołuje zmiany chorobowe w otaczających tkankach. Objawy choroby mogą mieć charakter zmian skórnych lub naczyniowych. PNŻ jest chorobą o etiologii wieloczynnikowej, a jednym z czynników mogących mieć wpływ na pojawienie się jej objawów jest charakter wykonywanej pracy. Długotrwała praca w pozycji stojącej lub siedzącej może prowadzić do zastoju krwi w naczyniach żylnych kończyn dolnych, dlatego

należy odpowiednio zadbać o swoje stanowisko pracy. Dla osób pracujących w pozycji siedzącej poleca się krzesła z pochylonym oparciem i podnóżki pod stopy oraz regularne przerwy, w czasie których następuje zmiana pozycji ciała. Z kolei pracownikom wykonującym głównie pracę stojącą zaleca się częste przerwy na krótkotrwały spacer. Najlepszym sprzymierzeńcem w walce z PNŻ, niezależnie od rodzaju wykonywanej pracy jest aktywność fizyczna.

Odzież ostrzegawcza jest powszechnie stosowana wszędzie tam, gdzie istnieje ryzyko, że pracownik może być potrącony przez ruchome pojazdy, maszyny lub inne obiekty. Chociaż nie gwarantuje ona pełnego bezpieczeństwa, to optymalizuje poziom widzialności i znacznie zmniejsza ryzyko wypadku.

Odzież ostrzegawcza należąca do środków ochrony indywidualnej powinna spełniać wymagania dyrektywy 89/686/EWG i zharmonizowanej z nią normy przedstawiającej wymagania wobec tego typu odzieży. W artykule przedstawiono najważniejsze zmiany, które zostały wprowadzone w nowej normie zharmonizowanej PN-EN ISO 20471:2013, zastępującej PN-EN 471:2003+A1:2007. Dotyczą one głównie konstrukcji odzieży, wymagań wobec materiałów fluorescencyjnych, materiałów odblaskowych, sposobu znakowania i instrukcji użytkowania oraz doboru odzieży ostrzegawczej.

Przedsiębiorcy w niewielkim stopniu uświadamiają sobie wielkość strat ponoszonych w wyniku złych warunków pracy.  W  zakładach pracy nie są także prowadzone analizy wpływu poziomu bhp na produktywność. W artykule podjęto próbę wskazania przyczyn takiego stanu rzeczy. Omówiono w jaki sposób przedsiębiorcy postrzegają związek między bhp i produktywnością a także zilustrowano jak wpływa to postrzeganie na obserwację tych związków na poziomie stanowisk pracy. Na zakończenie przedstawiono podejście, w którym niezachowanie wymagań bhp traktowane jest jako czynnik generujący straty w możliwościach wytwórczych poszczególnych stanowisk pracy – co stanowi punkt wyjściowy do przedstawienia bhp jako istotnego elementu zarządzania operacyjnego na poziomie stanowisk pracy.